குழந்தையின் மேல் வன்முறை

இரண்டொரு நாட்கள் முன்பு சில சாமான்கள் வாங்குவதற்காகத் தமிழ்கடைக்குச் சென்றிருந்தேன். அப்போது அந்தக் கடையில் ஒரு அழகான இரண்டு வயதுக் குழந்தையும் அப்பாவும் கடையில் ஏதோ பொருளைத் தேடிக் கொண்டிருந்தனர். அழகான குழந்தை அவ்வப்போது என்னைப் பார்த்துச் சிரித்தது. நானும் முகபாவனைகள் மூலம் சில விளையாட்டுகாட்டிக் கொண்டிருந்தேன். சிறிது நேரத்தில் குழந்தை அழும் சப்தம் கேட்டது. நான் எட்டிப் பார்த்த போது அந்த அப்பா குழந்தையை அடித்துக் கொண்டிருந்தார். ஒரு கணம் எனக்கு தூக்கி வாரிப் போட்டது.(ஐரோப்பிய நாடுகளில் குழந்தைகளை அடிப்பது குற்றம். இதற்குச் சிறைத் தண்டனையோ அல்லதுமனநோய் மருத்துவரிம் ஒரு கலந்துரையாடலோ அரசால் ஏற்படுத்தப்படும்.) அந்தக் குழந்தை கடையில் அடுக்கி வைத்திருந்த சில பொருட்களைத் தள்ளி விட்டுவிட்டு விட்டது என்பதற்காக அந்தத் தந்தை குழந்தையை அடித்திருந்தார்.

குழந்தைகளின் மீது பெற்றோர் வன்முறை காட்டுவது என்பது ஒரு தவறான செயல். அது அவர்களின் ஆழ்மனதில் உள்ள சில சைக்கோத் தனமான எண்ணங்களால் அவர்களையும் அறியாமல் வெளிப்பட்டு வடுகிறது. அதற்குக் காரணம் பின்வருவனவற்றில் எதுவாகவும் இருக்கலாம்.

1. மனைவியைப் பிடிக்காத கணவர்கள் குழந்தைகள் மீது காட்டும் வன்முறை.(அதற்குக் குழந்தை என்னங்க செய்யும். பாவம்)

2. பணியால் ஏற்படுகின்ற மன அழுத்தத்தால், அதனை அடக்க முடியாமல் சில நேரங்களில் குறைந்த ஆற்றல் உள்ளவர்களிடம் பீறிட்டு வெளிவருவது. (மன அழுத்தம் என்றால் என்ன என்பதும் கூட தெரியாமல் அதனால் அவஸ்தைப்படுவர்கள் அதிகம்)

3. தன்னுடைய குழந்தையின் செயல்களை/கல்வித் திறனை மற்ற குழந்தைகளுடன் ஒப்பிட்டுப் பார்த்து அவர்கள் போல இல்லையே என்ற ஒரு வித ஈகோ மனப்பான்மையால் ஏறபடுவது.(தன்னுடைய குழந்தைக்கு என்ன ஆர்வம் என்று கண்டுபிடித்து விட்டால் தீர்ந்தது பிரச்சினை)

4. உண்மையிலேயே ஒரு நல்ல காரணத்திற்காக வன்முறை காட்டுவது. (உதாரணமாக, எனக்கு ஐந்து வயதிருக்கும் போது 'முண்டை' என்ற சொல என் பேச்சில் அடிக்கடி வரும். என் அம்மா எவ்வளவோ சொல்லிப் பார்த்தும் கேட்காததால் விறகுக் கட்டை உடையும் வரை அடி வாங்கியது. அதன் பின்னர் அது போன்ற சொற்களைச் சொல்வதற்கு இன்றும் பயம்)

ஆக இதில் பெரும்பாலான தவறுகள் பெற்றோரிடமே உள்ளது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. குழந்தைகள் செய்யும் செயல்களை ரசிப்பது நம்மை மேலும் இளமையான மனநிலையில் வைத்திருக்கும். இன்றைய குழந்தைகள் செய்யும் சேஷ்டைகள் நேற்று நாம் செய்ததின் தொடர்சியாக நினைத்து பாருங்கள், உங்களுக்குச் சிரிப்பு வரும்.

நான் மேலே சொன்ன நிகழ்ச்சி தொடர்ந்து சில முறைகள் நடந்தால் குழந்தையின் பிற்கால நடவடிக்கை எப்படி இருக்கும்? எந்த ஒரு பொருளையும் எடுப்பதற்கு யோசிக்கும். அதனால் அதில் என்ன இருக்கிறது என்ற ஆராய்ச்சி செய்யும் ஆர்வம் குறைந்துவிடும். அதன் தொடர்சியாக பெற்றோர்கள் சொல்லிக் கொடுக்கும் ஒரு வழியிலான சிந்தனைகளே அந்தக் குழந்தையிடம் இருக்கும்.எதனையும் மாற்றுக் கோணத்தில்(Lateral thinking) ஆராயும் குணமும் குறைந்து விடும். அதுவே இந்தப் போட்டி நிறைந்த உலகில் பின் தேக்கத்தை ஏற்படுத்திவிடும்.

இன்றைய வலைப்பூ வாசகர்கள், படைப்பாளர்களை எடுத்துக் கொண்டால், அவர்களில் பெரும்பாலானோர் சிறு வயதில் சிறுவர்மலர், அம்புலிமாமா, கலைக்கதிர் போன்ற இதழ்களை விரும்பிப் படிப்பவர்களாக இருந்திருப்பார்கள். அதன் தொடர்சியாகவே இன்று நல்ல வாசகர்களாகவும், எழுத்தாளர்களாகவும் விளங்குகிறீர்கள். பத்து வயதில் என்ன எப்போதும் கதைப் புத்தகம்? என்று பெற்றோர்களால் தடுக்கப்பட்டிருந்தீர்கள் என்றால் வாசிக்கும் தன்மைகுறைந்தவர்களாகவே இன்றும் இருந்திருப்பீர்கள்.

எனவே குழந்தைகளை அவர்கள் உலகிற்குச் சென்று ரசியுங்கள். அன்பால் சொல்லி நல்ல வழியைக் காட்டுங்கள். நாளைய நல்ல மனிதர்களை உருவாக்குவது இன்றைய பெற்றோர்களின் கையில்.